กินอาหารหมา ไม่ได้แปลว่า"ใจหมา" อย่างหนุ่มกรรชัย ใจแก"เทพมาก"ช่วยเหลือ เจือจุนหลายครอบครัว ทั้งให้ทุนการศึกษาเด็กๆในครอบครัว

พากใจหมา กินอาหารคนทั้งน้้าน ..

แหม ผมอยู่วงการยาตั้งแต่ปี28 เห็นหมดแหละ แต่ละร้านขายยา เก็บละเอียดทุกเม็ด เรื่องรายได้ตั้งแต่"มีตู้แช่เก๊กฮวย "น้ำจับเลี้ยง โขวจุ้ย เหลี่ยงจุ้ย น้ำอัดลมสารพัด ผลไม้แช่อิ่ม แช่หิว  แผงขายหนังสือหน้าร้าน ให้เช่าพื้นที่ค้าขายหน้าร้านอีก ในร้านก้อสารพัดระเกะระกะสินค้า ฝากขาย ขายเอง ลองขายมีทุกอย่าง...เดินสะดุดเป็นหัวคะมำ ห้องน้ำห้องท่า อย่างค่ายกล ต้องแหวกต้องรื้อหาทางเข้า...แต่เภสัช อ้าวไม่มี มีแต่ลูกจ้างแนะสินค้า

ก้อแกล้งเขียนไปงั้นแหละ จขรย.ใจป๋า ไม่มีจริงบนแผ่นดินไทย มีแต่กอบโกยเก็บตังเข้าร้านทุกตารางเซ็นของพื้นที่ในร้าน

ไม่ต้องมาบอก" เภสัชไม่ต้องมาร้าน ไม่ต้องมาทำงาน นั่นโน่นนี่...แหม อย่างกะเป็นโปรโมชั่นของการแข วน ป้าย ..มันรู้กันอยู่แล้ว ว่าไม่ต้องมาร้าน แล้วที่ผมบอก คือผมอยากคุมร้าน และทำงานร้าน ในแบบของผม ไม่ใช่มันเป็นไปไม่ได้ ผมเคยทำงานในแบบของผมมาแล้ว ร้านไหนพอใจก้อร่วมงานกัน ร้านไหนชอบแบบให้เภสัชยืนเวรนานแบบรปภ.หน้าหมู่บ้าน เขาก้อไม่เอาผม และพวกจขรย.ขี้งกแบบนี้มีมาก แต่ไม่ใช่เพิ่งมาก มันมากมานานแล้ว ตั้งแต่ที่ผมเล่าว่า ขายเก้กฮวย หนังสือพิมพ์ ขนมจีบสาระเปา..ไม่ผิด ใช่ ไม่ผิด  แต่ คนร่วมงานด้วย ถ้าฉลาดพอ มองตามความถูกต้องหรือที่สังคมคนทำงานอื่นๆเขาเป็นกัน เขาก้อไม่ร่วมงานด้วย ไอ้ที่ให้เงินเดือนรวมใบแล้วดูเหมือนเยอะ ถ้ามาเทียบบัญญัติไตรยางศ์กะคนที่จบสายสังคมอื่นๆ ที่ไม่ใช่สายแพทย เภสัช ผลตอบแทนต่อเดือนในจำนวนเวลามตฐ.สังคมทั่วไป มันก้อ พอกัน แล้วจะจบเภสัชไปเพื่อ... เรียนนาน เรียนยาก ต้องสอบให้ได้วบ ต้อวเก็บซีพีอีเพื่อรักษาใบ ต้องอัพเดทโนวฮาว ตลอดเวลา แต่ค่าตอบแทนพอๆกัน

ใครสนใจทักมา คุมด้วย ทำด้วย ในแบบของผม แต่ปรับจูนกันได้